Vlieg in 12,5 uur naar Kuala Lumpur, neem een binnenlandse vlucht naar Kota Bharu (55 minuten), spring in een taxi, roep “Kuala Besut” (een ritje van een uur), koop in de haven een ticket voor de “fast boat”, laat je in een bootje zetten, stuif een goed half uur over een diepblauwe zee en je zit in het paradijs dat Perhentian Islands heet.
Perhentian Kecil (klein) en Perhentian Besar (groot, d.w.z. iets minder klein). Er is bijzonder weinig te doen, je kunt er eigenlijk alleen maar luieren, zonnebaden, snorkelen, duiken en lekker eten en drinken en met een klein bootje (watertaxi) naar het andere eilandje varen om daar te luieren, te zonnebaden, te snorkelen, te duiken en lekker te eten en te drinken. Wij hebben daar dan ook niet veel meer gedaan dan luieren, zonnebaden, snorkelen, duiken en lekker eten en drinken, vanuit onze op voorhand gereserveerde (ddww) “family suite sea view” bij Coral View Island Resort, een van de betere accommodaties.
En dan zijn 7 dagen toch verdomd gauw voorbij, zeker als je een koraaltuin direct voor je deur hebt waar ontzettend veel te zien valt, van kleine anemoonvisjes tot rifhaaien (blacktips) en grote barracuda’s. Julius en Isaac hebben nu met eigen ogen gezien dat Nemo en zijn familie en vrienden het goed maken, al schrok Julius wel even toen er een haai(tje) voorbijkwam.
Maleisië maakt zich ondertussen op voor een grote feestdag. Morgen, 31 augustus, is het 50 jaar onafhankelijk en deze dag - Merdeka - wordt groots gevierd en wordt van hogerhand aangegrepen om de nationale eenheid te versterken. Wat ons in ieder geval opviel, was de trots van de verschillende bevolkingsgroepen op hun (relatief) kleine land. En terecht, naar wij dachten, het is een prachtig land. Van de voorbereidingen op de festiviteiten hebben we ’t een en ander gezien en het land is nu al één vlaggenzee. Wel jammer om de dag zelf net te moeten missen, maar vooruit, we mogen niet klagen. Dat mag dan niet…
We zijn weer thuis!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten